Personal talk

Bah, wat ben ik slecht in het uiten van mijn eigen gevoelens. Ik kan urenlang verhalen vertellen, maar als iemand vraagt hoe het nou met mij gaat, dan sla ik dicht. Soms lijkt het net alsof ik een robot ben. Ik doe wat ik moet doen en that's it. Schrijven is een stuk makkelijker dan er met iemand over praten, dus ga ik toch maar proberen om te vertellen hoe het met me gaat. Oh, dit is trouwens een kleine selectie uit mijn leven. Er gebeurt zo veel in mijn leven dat ik er wel een boek over kan schrijven.

Ja, heel leuk al die reviews over beauty producten, maar soms is het ook wel eens interessant om iets over the girl behind the blog te lezen. Eigenlijk doe ik daar niet aan, maar jullie hebben er recht op. Want hoe gaat het nou eigenlijk met me? Slecht vind ik een groot en erg negatief woord, maar goed is weer te positief. Ik heb het erg druk met mijn school en werk en ook op persoonlijk vlak loopt het allemaal niet zo lekker. Ik heb afgelopen zaterdag mijn laatste werkdag bij Etos gehad na 2 jaar. Ik dacht dat het me niet zo veel deed, maar eigenlijk raakt het me best wel. Ik heb twee jaar lang bij een mooi bedrijf mogen werken met geweldige collega's. En nu zeg ik dat zo maar op, terwijl er genoeg mensen zijn die een baan zoeken. Dat is de ene kant, maar aan de andere kant kijk ik ontzettend uit naar mijn vrije tijd. Geloof me, die heb ik gemist.

Dus je bent nu werkloos? Nee. Ik werk in een soort club in Breda waar ik het ontzettend naar mijn zin heb. Veel contact met mensen en leuke collega's. De uren zijn slopend, het reizen is k.u.t., maar hé, ik heb het er naar mijn zin. Mijn moeder vind het allemaal maar onverstandig wat ik aan het doen ben. Een mooie bijbaan opzeggen en dan kiezen voor een club die nog al een aantal kilometers verderop ligt. Wat ik er zelf van vind? Geen idee. Misschien was het een impuls, maar ik heb geen spijt. Ik kijk uit naar mijn vrije zaterdagen en heb het naar mijn zin in de club. Mocht het daar mis gaan? Eigen schuld, dan ga ik opzoek naar een nieuwe uitdaging.



School is momenteel even drama. Wat heb ik een hekel aan leren, ik kan er echt niks aan doen. Ik kan ontzettend goed leren -als iets mij interesseert-. Ik doe momenteel de opleiding schoonheidsspecialiste. Ik begon met goede moed en dacht echt dat dit een opleiding voor mij was. Maar het is totaal omgedraaid: ik vind er geen zak aan. Sommige dingen zijn echt wel interessant om te leren, maar ik vind 10% leuk van de 100%. De opleiding duurt maar twee jaar, dus ik ga hem afmaken. Maar het is zo moeilijk om al dat leerwerk te doen. Anatomie, natuurwetenschappen en de rest. Net zoals nu: ik was aan het leren, maar als afleiding ging ik toch even op Blogger kijken en nu ben ik dit aan het schrijven. 

Nu ik toch lekker bezig ben kan ik ook wel over mijn liefdesleven beginnen. Tenminste, als je het zo mag noemen. Volgens mij ben ik namelijk nooit echt verliefd geweest. Ik weet niet of ik dat mag zeggen, want ik heb toch wel genoeg leuke jongens ontmoet. Volgens mij laat ik het gewoon niet toe, hoe lief ze ook voor me zijn. Als iemand hier tips voor heeft of een ander leuk verhaal, dan hoor ik dat graag. ;)

Toen ik aan dit artikel begon dacht ik dat ik niks zou kunnen verzinnen, maar ik typ dit allemaal achter elkaar aan een stuk door. Ik kan volgens mij wel elk aspect uit mijn leven met jullie gaan delen, maar dat wordt weer zo saai. Ik heb geen idee of jullie dit nou wel interessant vinden om te lezen. Ja ik heb het erg druk en heb veel aan mijn hoofd, want geloof me, wat jullie hier lezen is niks.. maar ik mag niet klagen. Ik heb een dak boven mijn hoofd, kleding aan mijn lichaam en heb mooie beauty producten thuis staan, waar ik overigens wel zelf hard voor werk.

Bron foto's: Tumblr